Geschreven door Jos van Os (carnavalskrant 2023)

Beste Teskesdurrepers en Teskesdurreperinnekes,

Ik probeer voor jullie het collectief geheugen op te frissen vanaf 1967 tot eindjaren 80

11-11-1967 is de officiële oprichting van JCV de Piepelenbergers. De grote inspirator was Piet van het Walderveen. Hij plaatste in het plaatselijk krantje “De Stimulans” een oproep voor vrijwilligers om het jeugdcarnavalop te zetten. Twee mensen hadden zich gemeld, Richard van Hoesel en Piet van Herwijnen.

Totaal onbekende van elkaar maar zij zijn uiteindelijk de grondleggers van JCV de Piepelenbergers. Zo waren zij de stuwende krachten die door hun enthousiasme en creativiteit de vereniging in korte tijd tot een begrip maakte voor de Drielse gemeenschap. De truck was om zoveel mogelijk jeugd te binden aan de vereniging. En jeugd was er genoeg. Er waren in die tijd weinig bezigheden voor de talrijke jeugd.

Er werden werkgroepen, commissies, opgezet die ieder verantwoordelijk waren om het voormalige Honk , het Witte Huis, om te toveren tot een waar feestpaleis. Je moet je voorstellen dat er toen de tijd geen verwarming was. Niemand die daar een probleem mee had. De enige kachel was die van de pastorie in het nabij gelegen parochiezaaltje. Daar kon je even opwarmen als het nodig was. We waren al duurzaam bezig.

Twee weken voor carnaval was het Witte Huis beschikbaar om te gaan bouwen.

Het bouwen van decorstukken, garderobe, bars, podium, wandversieringen schilderen, visnetten, geluid licht, prinsonthullingen waar soms zwaar materieel werd gebruikt dat door de vloer zakte, en de snoepkraam die later door buurtvereniging de eendracht jaren werd verzorgt. Er werden door de jaren heen

zoveel spijkers gebruikt dat er een spijkerverbod is gekomen. Als dat niet was gebeurd had het Witte Huis zeker 1986 niet gehaald. Een week voor de carnaval werd het Prinsenbal georganiseerd en later kwam daar op de zaterdagmiddag het liedjesfestijn bij, Loat de keinder mar piepen en ’s avonds Teskesdurrepers loat oe eigen eens horen. Vele carnavalshits zijn toen geboren. Het jeugdcarnaval werd een begrip in Kerkdrielse,

Teskusdurrep. Om een vereniging die één hoofdactiviteit heeft, de carnaval, bij elkaar te houden was het een kunst de jeugd het hele jaar te binden. Door het jaar heen werden er activiteiten georganiseerd met als hoogte punt het jaarlijks uitstapje.

De carnavalmiddagen werden jaarlijks bezocht door wel zo’n 400 tot 500 kinderen en even zoveel ouders.

De vrijwillige brandweer was onze grootse vriend die erop toezag dat alles ordelijk verliep. Hoewel ze het op het einde van de avond het niet meer zo scherp zagen vanwege de nodige antivries. Op de scholen werden tekeningen gemaakt die in de zaal werden opgehangen als decoratie en beloond werden met een prijs. De avonden was voor de jeugd vanaf 16 jaar. De rondjes die werden gelopen, tegen de klok in, waren steevast 42 sec. Er werden verschillende happeningen gehouden. Wie kent de bliksem nog? 1 voeten getrappel-2

handenklappen-3 gejoel. En soep ballen kielen? ……

1978: Het 11 jarig bestaan van de Piepelenbergers werd op uitzonderlijke manier gevierd. Ter gelegenheid van deze mijlpaal was het idee dat er iets blijvend moest worden geschonken aan de gemeenschap en werd het beeldje van de elfde Piepel ontworpen. Het ontwerp en in klei geboetseerd was van Chris Tielemans en door Willem van Tussenbroek in brons gegoten. Door het toenmalige bestuur onder bezielende leiding van Richard van Hoesel is er een zware lobby gevoerd met de gemeente voor een geschikte plaats. Die werd gevonden bij de toenmalige landbouwschool en later de Piepelenberg, jeugdhonk en kindercrèche.

Tegenwoordig staat het beeld in de tuin van de Leyenstein en wordt ieder jaar traditioneel op carnavalszondagmorgen, voor de carnavalsmis, voorzien van cape en steek. Waarna de carnaval losbarst. Een kleine kopie in brons van de elfde Piepel staat voor verdienste en wordt bij hoge uitzondering uitgereikt aan mensen die zich meer dan verdienstelijk hebben gemaakt en wordt voorzien van nummer en certificaat.

1986.

De laatste carnaval in het Witte huis. Jammer omdat het dorp werd verlaten en de verbinding met het

centrum weg was. Het afscheid was een bijzonder afscheid. Alle moeders die in de zaal waren kregen tijdens de afsluiting een witte roos terwijl het Wilhelmus werd gespeeld.

1987

eerste carnaval in de Kreek. Andere regels. Kortere tijd om te bouwen en beperktere mogelijkheden. Voor vele een andere beleving maar voor de nieuwe generatie toch weer een feestpaleis. Door de vele veranderingen in de Kreek werd het voor de Piepelenbergers een zoektocht naar geschikte locaties. Met vele pieken en dalen is er uiteindelijk een samenwerking gevonden met de Teskesdurper raad om gezamenlijk carnaval in het centrum op het plein te vieren. Daar waar het thuis hoort.

Jos