Oud Prins Toon dun Urste vertelt hoe ’t allemaol begonne is:

In de herfst van 1967 waren Karel v.d. Bosch, Kees van Heijningen en Jan van Mook bij elkaar gaon zitten om een “Raod van Elf” op te richten. Ze haan toen een 15-tal minsen uitgenodigd om op unnen aovend bij Jan van Mook in de”Drielse Kar” te komen, om te vraogen of zij genegen waren daor aon mee te werken. Daor bleven er uiteindelijk 12 van over, te weten: Henk Broek-meulen (Bolletje Piekenwèrd), Martien de Bruin (Bruine Pit), Jo van Diesen, Wim Daams (Stoelenmatter),Frans van Houten (De Gevliesde), A. Van Hooft (Toon den Urste Prins), Jack de Leeuw (Glazensnijder), Jan van Lent (Jan de Kwatser), Jan van Mook (Jan Kadet), H. Van Ooyen (Hans de Slappe), Johan Piels (Johan de Kwast), Henk Vos (Henk de Bovenmester), Wim Vissers (Wim d’n Houtwurm Vorst). Daorna wier er druk vergaoderd en geoefend In het bierdrinken.

Er moest een Commissie kommen vur het bouwen van een Prinsenwaogen, waarvoor W. Vissers en W. Daams zich opgaven. Martien de Bruin als lasser en Jan Piels was als schilder hartelijk welkom.D’n urste waogen was het model van de steek van de “Raod van Elf”. Uiteindelijk moest er ook nog een Prins en Vorst gekozen worren, maar daor waren wênig liefhebbers vur. Het Bestuur heet er toen zelluf twee man aongewezen. EM. waoren: Toon van Hooft – Prins, Wim Vissers – Vorst. Mar ik zin: ” Ik heb nog nooit gezien wanne Prins nou eggenlijk doet” Mar daar wist de Veurzitter Karel v.d. Bosch wel raod op. Hij zin: “Zaoterdag Is ’t Prinsenbal In Gennip, dan gaon we daor na or toe.” Zo gezeed, zo gedaon. Wij ‘s-zaterdags aovond na or Gennip. Nou, Ik haai ’t daor gaauw bekeken. Ik zin:”As ik het zo moet doen, kan ik het nie.” Mar Karel zin: “Zo hoeft ’t ok nie” en Wimke Vissers zin: ” we maoken er wel wè van”. Nou, en dè hebben we ok gedaon. Het waar wel nie zo plechtig, mar wel gezellig.

Met onze financiën waar het ok nie zo goed gesteld. We haan ok al snel unne Hofkapel en daarna gingen we naor enkele café’s om ’s aovonds een bal te haauwen en we moeste daor van de kastelein ft. 300,00 vur hebben. De opbrengst van de advertenties In de kamavalskraant haan we hard nodig vur de prijzen van d’n optocht Eindelijk waar dan de karnaval aongebroken. We wieren mit ons gevolg bij Burgemeester van Glis op ’t gemintehuis uitgenodigd, mar die wiest nie dè ne Raod van Elf bier drinkt en we kregen wijn of jus d’orange. Bij het overhaandigen van de sleutel zin hij: “Hier heb je de sleutel en regeer deze drie dagen”.

’s Middags haan we al een optocht waarvan de kwaliteit nie tegenviel mar demoiste wagen war toch d’n Prinsenwaogen. ’s Aovonds bezochten we nog veul café’s. ’s Maandags om 9 uur zin ik tegen m’n zoon Gerard:  “vat een paar flessen sherry uit de kelder en een kiesje bier, want d’n burgemister hee gezeed: “Hier is de sleutel en regeer.” Wij mit sherry en bier naor het gemintehuis. We lieten de ambtenaoren In de raadzaal kommen en schonken sherry. Toen alles op war, zin ik: “Nou het karnaval is, laat jullie de boeken mar open liggen en gao mar tot woensdag fistvieren,” wa mit een hoera, hoera wier begroet

Toen gingen we mit ons bier naar d’n werkplaats en daor zin Ik ok dè ze tot woensdag naor huis mochten. Mar as het soms glad mocht warren, dan moest er gestrooid worren en urst bij de café’s. Ze vonden het allemaal goed. ‘s-Woensdags om 9 uur ging de telefoon al bij me thuis: “Met de burgemeester. Maar van Hooft, wat heb je nou klaargemaakt? Niemand heeft 2 dagen gewerkt” en Ik zin: “Ja, ik weet het, maar U hebt gezegd “regeer” en mijn ge-dachten gingen ’s mergens naor onze ambtenaoren (Ik wáor toen ok raadslid). “Ja,” zin hij “dan moeten ze het maar inhalen.”

In dat jaar was het nog zo, dat er leden van de Raod van Elf waren, die smorgens nog gingen werken en die moesten dan nog opgehaald warren in Den Bosch en Zaltbommel om ’s Maandags en Deinsdags om 11 uur In het Veerhuis aanwezig te zijn.

’s Maondagssmiddags gingen we naar de bejaarden waar ’t altijd gezellig waar. Zo begon de maandag en de deinsdag om 11 uur In ’tVeerhuis, waarna ’s middags voor Raod en aanhang erwtensoep werd gegeven en daarna vur iedereen die het hebben wilde. Deinsdags werd er urst gefist en daarna werd er zuurkol opgeschept mit worst vur iedereen gratis. Om 2 uur vertrokken we mit de Prinsenwaogen naor ’t Witte Huis”. Dè war vur de jeugd waar we een tijd mee hosten en dan op de waogen naor de café’s In t buitengebied. Ik kan me nog herinneren, dè we de stoep op-moesten in de Juliana-straat en dè we bekaant nie boven konden kommen, zo glad waar’ t geworren, mar we gingen’ toch .dur naar de Bommelse Stoep bij Sientjes.

Op den Berm moesten we naor de kaant vur unne bus uit Rossum. De wagen waar unne meter uitgebouwd en de leden van de Raad van Elf keken zo in de afgrond en begonnen om hulp te roepen. De Hofkapel, die aan d’n aandere kaant zat en ons nie konden zien, daochten dè we om muziek riepen en begonnen te speulen. De laatste aovond nao t verbraanden van Teske, kwamen we mit onze vrouwen en de Hofkapel bij de Prins thuis, waar ze onder ’t eten en drinken nog gezellig nakwatsten. En daana de fistneus in de kaast je ziet wel, ’t ging aanders dan nou, mar er zijn toch nog veul dingen gebleven. Nu eindig Ik mar, waant as ik alles moest vertellen, werd de brief nog ins zo lang.

Kamavals alaafjes en veulplezier en lol toegewenst deur: Toon d’r Urste